Bulleh Shah Poet 

اُلٹی گنگا بہایورے سادھو تب ہردرسن پائے
پریم کی پُونی ہاتھ میں لیجو، گنُجھ مروڑی پڑنے نہ دیجو

گیان کا تکلا دھیان کا چرخہ، الٹا پھیر بھوائے
اُلٹے پاؤں پر کُنبھ کرن جائے، تب لنکا کا بھیدا پائے

دھنیر لٹیا ہُن لچھمن باقی، تب انحد ناد بجائے
ایہ گَت گُر کی پریوں پاوے گُر کا سیوک تبھی سدائے

امرت منڈل مُول ٹُبھ ایسی، دے کے ہری ہر ہوجائے
اُلٹی گنگا بہایورے سادھو تب ہردرسن پائے

Poet; Bulleh Shah 

ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

صابر نے جد نیونہہ لگایا
ویکھ پیا نے کیہہ دکھلایا
رگ رگ اندر کِرم چلایا
زوراور دی گل محال
ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

زکریا نے جد پایا کھارا
جس دم وجیا عشق نقارا
دھریا سر تے تکھا آرا
کیتا ایڈ زوال
ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

جد یحیی نے پائی جھاتی
رمز عشق دی لائی کاتی
جلوہ دِتا اپنا ذاتی
تن خنجر کیتا لال
ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

آپ اشارہ اکھ دا کیتا
تاں مدھوا منصور نے پیتا
سولی چڑھ کے درشن لیتا
ہویا عشق کمال
ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

سلیمان نوں عشق جو آیا
مُندرا ہتھوں چا گوایا
تخت نہ پریاں دا پھر آیا
بھٹھ جھو کے، تھی بے حال
ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

بلھے شاہ ہن چُپ چنگیری
نہ کر ایتھے ایڈ دلیری
گل نہ بندی تیری میری
چھڈ دے سارے وہم خیال
ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

جاں میں سبق عشق دا پڑھیا
مسجد کولوں جیوڑا ڈریا
ڈیرے جا ٹھاکر دے وڑیا

جتھے وجدے ناد ہَزار
عشق دی نوّیوں نوّیں بہار

جاں میں رَمز عشق دی پائی
مَینا طوطا مار گوائی
اندر باہر ہوئی صفائی

جِت وَل ویکھاں یارو یار
عشق دی نوّیوں نوّیں بہار

ہیر رانجھے دے ہو گئے میلے
بھُلّی مہر ڈھوڈیندی بیلے
رانجھا یار بُکّل وِچ کھیلے

مینوں سدھ رہی نہ سار
عشق دی نوّیوں نوّیں بہار

وید قرآناں پڑھ پڑھ تھکے
سجدے کردیاں گھس گئے متھے
نہ رب تیرتھ نہ رب مکّے

جس پایا تس نور اَنوار
عشق دی نوّیوں نوّیں بہار

پُھوک مصلّٰی بھن سٹ لوٹا
نہ پھڑ تسبیح عاصا سوٹا
عاشق کیہندے دے دے ہوکا

ترک حلالوں کھا مردار
عشق دی نوّیوں نوّیں بہار

عمر گوائی وچ مسیتی
اندر بھریا نال پلیتی
کدے نماز توحید نہ نیتی

ہن کی کرنائیں شور پُکار
عشق دی نوّیوں نوّیں بہار

عشق بُھلایا سجدہ تیرا
ہن کیوں اینویں پاویں جھیڑا
بلھا ہوندا چپ بتیرا

عشق کریندا مارو مار
عشق دی نوّیوں نوّیں بہار